Pistill: Forseti Íslands og ókyrðin
- Nánar
- Skrifað þann Föstudagur, júní 24 2016 11:41
Um þessar mundir er ókyrrð í lofti stjórnmálanna, bæði í heiminum og hjá okkur, sem stöndum andspænis forsetakosningum. Vegna ókyrrðarinnar er nauðsynlegt að festa sætisólarnar uns kyrrð kemst á aftur. Til þess að svo megi verða hér á landi er einungis hægt að kjósa til forseta Íslands mann með reynslu og þekkingu á stjórn og stjórnmálum, Davíð Oddson. Aðra frambjóðendur skortir reynslu en þeir eiga nóg af góðvild, sem nægir ekki í alhliða ókyrrð. Með því að tryggja stöðugleika þurfa hægri og vinstri öflin í landinu að stilla lund og ólund sína og sameinast, öfl sem eru í senn andstæð og samstæð og þar af leiðandi félagslega frjósöm, og kjósa Davíð Oddsson eina forsetaframbjóðandann með reynslu og þroska.
Góðvild er góð hjúkrun en gagnast lítið í yfirstjórn sjúkrahússins. Þar þarf þekkingu og reynslu. Svipað er með samfélagið. Gleymið flokkadrætti. Sameinið fortíð og framtíð landsins, kjósið reynslu Davíðs Oddsonar á Bessastaði.
Guðbergur Bergsson
eiga að hafa farið um syngjandi og hrist gervilim spenntan í kvenlegt klofið í þvílíkri spennu að ein helsta og djarfasta leikkona landsins sem var líka í þættinum hljóp úr settinu og mun hafa gubbað í plastpoka frá Bónus, svo mikið var henni um lætin í dætrunum. Nú vita vitibornir að konur eru í eðli sínu tittlingaóðar en hafa fram að þessu leynt æði sínu innan feðraveldisins sem er með einokun á folanum. En femínisminn, sem er kominn að falli, hefur leyst höftin þannig að djörfustu meyjar og skólastúlkur veifa innrætinu við hvert tækifæri: tittlingaæðinu í ýmsum myndum. Ekki eru allir landsmenn á einu máli um gildi frelsisins en mikilhæf kona sem telur sig til prests fagnar og lofsyngur frelsun naflans, geirvörtunnar og druslunnar og ber auk þess umhyggju fyrir hommum, að þeir kunni að einangrast og hverfa inn á jaðarinn og aftur inn í siðsemisskápinn vegna innlimunar einhverra samtaka BDSM-ara í Samtökin 78. Um nýja flóttafólkið undan fordómum samfélagsins er sagt að það kunni ekki að greina á milli kynóra og kynlífs. Í tengslum við það er góð spurning: Ríða menn og konur eins og rófulausir hundar, alltaf í raunveruleikanum með kynfærunum einum og beitingu þeirra af alefli án orsakatengsla holds- og heilastarfsemi? Kannski er það hægt á Akureyri en var auðsæilega ekki þannig í Paradís með Adam og Evu í eplaleik. Hvað sem fínum trúar og tilfinningum líður á himnum og jörð er víst að hefðu Reykjavíkurdætur viljað hafa sprengipúður í sjónvarpsþættinum hefðu þær rekið gervitittlinginn rakleitt upp í hinn brosmilda munnvíða Gísla Martein og hrópaðu: „Tottaðu Gísli, tottaðu gandinn!“ og látið hann totta og kreist í lokin gervipunginn og sprautað upp í hann þáttanæringu sem hann þarf víst orðið á að halda. Þættir hans eru sagðir vera komnir með ellimörk, í þá komin viss blöðruhálseinkenni karlmennskunnar: Annað hvort komi úr kirtlinum ömurlegur dropi liðinna dáða drengsins eða skyndileg óstöðvandi kjaftavaðalsspræna ellibelgsins.
